Niektóre rzeczy są zbyt straszne, by od razu je pojąć. Inne – nagie, bełkoczące, niezatarte w swej okropności – są zbyt straszne, by je w ogóle kiedykolwiek pojąć. Dopiero później, w samotności, we wspomnieniu, zaczyna świtać świadomość. Kiedy popioły ostygły; kiedy żałobnicy odjechali; kiedy człowiek rozgląda się wokoło i odnajduje, ku swemu zdumieniu, w zupełnie innym świecie.
O czym jest książka?
Moje wrażenia:
Ocena:
var widgetParams = „{ 'Id’:’f291b487-0c22-45d8-bb1c-50d457fc7d93′,’AffId’:’11419′}”; var params=encodeURIComponent(JSON.stringify(widgetParams)); var link = 'https://weben1.com/ElasticWidget2/Generate?query=’+params; var iframe = document.createElement(’iframe’); iframe.frameBorder=0; iframe.width = „100%”; iframe.height=”205px”; iframe.id=”webe”; iframe.setAttribute(„src”, link); document.getElementById(„webewidget”).appendChild(iframe);