Książka: "Spętani przeznaczeniem" Veronica Roth ⋆ Nie tylko bestellery

Spętani przeznaczeniem

Spętani przeznaczeniem to druga, po Naznaczonych śmiercią część cyklu. Nie miałam jeszcze okazji czytać pierwszego tomu, więc byłam bardzo ciekawa, czy uda mi się „wejść” bezproblemowo w świat bohaterów. Zastanawiacie się jak podobało mi się moje pierwsze spotkanie z twórczością Roth? To zapraszam do przeczytania mojej opinii o tej pozycji!

Autor: Verpnica Roth

Tytuł: Spętani przeznaczeniem

Gatunek: młodzieżowa

Wydawnictwo: Jaguar

Liczba stron: 480

Zacznę od tego, że pierwszy raz miałam okazję trzymać w rękach typowo recenzencki egzemplarz. Do tej pory książki, które otrzymywałam od wydawnictw były finalnymi egzemplarzami, choć otrzymywanymi jakiś czas przed premierą. I wiecie co? Po wielu różnych opiniach, na które się natknęłam: spodziewałam się znacznie gorszej jakości wydania. Gdyby nie oznaczenie na tylnej części okładki i wzorek z logo Wydawnictwa umieszczony przy dolnej krawędzi stron, to nie ma szans zorientować się, że to tylko „próbny” wydruk. Szczerze? Niejednokrotnie miałam styczność z finalnymi książkami przygotowanymi dużo gorzej pod względem jakości. A szlaczek z logo Jaguara jest tak uroczy, że wcale mi nie przeszkadza, wręcz przeciwnie!

spętani przeznaczeniem recenzja

Spętani przeznaczeniem – moje wrażenia

Spotykamy się z bohaterami w momencie, kiedy (podobno – tak, przeprowadziłam mały research odnośnie pierwszej części, po którą z pewnością sięgnę) zakończyła się akcja pierwszego tomu. Mimo początkowej, lekkiej dezorientacji szybko wgryzłam się w opowieść. Dyskretne nawiązania do pierwszego tomu sprawiają, że już po kilkudziesięciu stronach zapomniałam, że to nie jest pojedyncza książka.

Opowieść prowadzona jest z perspektywy kilku osób – na kartach powieści przemawiają do nas m. in Cisi i Cyra. Choć zazwyczaj nie przepadam za takim zabiegiem, to w przypadku tej pozycji nie przeszkadzało mi to jakość szczególnie. Zwłaszcza historie opowiadane głosami C & C czytało mi się bardzo przyjemnie, trzecioosobowa narracja fragmentów o Akosie jakoś mniej przypadła mi do gustu.

Książka napisana jest fajnym, przyjaznym stylem, chociaż początkowo trzeba się wgryźć w specyficzne słownictwo (oczywiście osoby, które czytały tom pierwszy raczej tego problemu nie będą mieć). Zazwyczaj nie lubię zaglądać do wszelakich słowniczków umieszczonych w książkach, ale tu mi się on przydał 😉 Oczywiście w treści da się wyłapać sporo drobiazgów, które czekają na drugą korektę/redakcję, ale nie są one jakoś szczególnie uciążliwe podczas czytania.

Historia opowiedziana przez Roth naprawdę wciąga; choć Jaguar promuje tę książkę jako młodzieżówkę, to jestem zadowolona, że udało mi się ją przeczytać. Akurat miałam zawirowania w życiu prywatnym i lektura, która wessała mnie w zupełnie inny świat stanowiła przyjemną odskocznię od problemów.